Nieuwe wijn in nieuwe glazen

Dinsdag 5 september 2006 - "Het gaat je nooit lukken jongen. Op die plaats in de stad, met dat aanbod aan wijnen". Dat was de strekking van de boodschap die László Kocsis te horen kreeg toen hij het allereerste Lente Wijnfestival van Boedapest ging organiseren. Want de organisatoren van de grote wijnfestivals in Boedapest hadden er geen fidusie in. Maar László zette door. De opdracht om in samenwerking met het Hongaars Bureau voor toerisme en de plaatselijke horeca dit festival op te zetten was bij hem in goede handen.

Omdat met de Pasen de stad meestal leegloopt en er weinig te doen is voor toeristen met die dagen, is dit kleine wijnfestival bedacht. Op een wat surrealistische plaats, op een rafelrandje in het centrum waar eigenlijk een parkeergarage moet verschijnen, is vorig jaar door deze zelfde László een tijdelijk parkje ingericht. Hij is hoofd van de Tuinendienst in Boedapest. Met weinig middelen heeft hij op de plaats waar rond het bouwterrein een lange saaie schutting stond, een sober maar stijlvol park annex plein gemaakt. Tussen de lelijke gebouwen langs een grote straat met razend verkeer onstond een moderne oase van steen, hout en knalgroene heuveltjes bedekt met gras die boven het grijze plaveisel van kinderkopjes uitsteken.

Drie dagen lang stonden hier rond de twintig houten paviljoens met daarin de onbekendere wijnboeren en pálinkastokers, kramen met zowel Hongaars, Frans als Italiaans eten en een podium voor muziek. En met de oude kastanjebomen die tevoorschijn kwamen bij de sloop van de schutting en nu machtig uit het verse grind vandaan steken, werd het terrein omgetoverd tot een sfeervol dorp midden in de stad.

 Geen festival zonder prijzen, dus werd ook de prijs voor beste Stadswijn 2006 uitgereikt. De keuze hiervoor werd niet bepaald door gorgelende en smakkende heren bij een blindproeverij maar door een groep kunstenaars, acteurs en musici. In een openbaar debat moesten zij elkaar overtuigen welke wijn de beste was. Aan Tamás Linczmayer de eer om met zijn Sárga Muskotály de Eerste Prijs in de wacht te slepen. Vorig jaar al schonk hij op het Borfalu naast het Heldenplein heerlijke Olászriszling en een andere Muskotály. Maar nu liep hij pas echt trots handen te schudden en de glazen vol te schenken. En terecht, want zijn Sárga Muskotály (Gele Muskaat) mag er wezen. Maakte men vroeger in Hongarije vaak zoete witte wijnen en dus ook zoete Muskaatwijnen, nu maken ze van veel witte druiven juist droge wijnen. En dat levert flinke smaaksensaties op. Hoewel droog zijn de wijnen vol van smaak en hebben ze een lange afdronk. Zelfs Italianen en Fransen die deze wijn van Tamás dronken van gingen overstag. Zoiets hadden ze in eigen land nog nooit geproefd.

László Kocsis was zichtbaar opgelucht toen op de derde dag de organisatoren van de andere wijnfestivals langs waren gekomen. Want ondanks hun eerdere scepsis, jaloezie misschien, waren ze enthousiast over de opzet, de sfeer en het bezoekersaantal. Want behalve verdwaalde toeristen waren er juist veel jongeren, gezinnen en bejaarden uit de stad gekomen. Vooral de jongeren waren erg vrolijk, want in plaats van verplicht de Pasen bij familie in de provincie door te brengen konden ze hier drie dagen lang van goede wijn en lekker eten in elkaars gezelschap genieten. De groene grasheuveltjes leken wel speciaal voor dit festival en de Pasen bedacht. Als konijntjes zat jong en oud parmantig boven op de heuveltjes van de dienst Parkbeheer.

Op mijn vraag wie volgend jaar de Stadswijn 2007 zal gaan uitkiezen begint Lászlo te lachen. "Ach, volgend jaar ga ik sportmensen, van voetballers tot atleten, de keus laten maken. Daarna denk ik dat het bouwvakkers en stratenmakers gaan worden, ook die hebben een eigen smaak". En als de beroepsgroepen op zijn? "Wel, bejaarden en kinderen misschien, dat is een grote bevolkingsgroep in stad. Die zullen vast een heel bijzondere keuze maken!" En zo is een nieuwe traditie geboren in Boedapest. Moest in eerste instantie iets voor verveelde toeristen worden opgezet, nu blijkt dat de stad en haar burgers juist behoefte hebben aan zo'n festival. Niet te groot en te massaal, maar vriendelijk en eigen van sfeer. En wijn en lekker eten, dat kunnen Hongaren, dus ook de burgers van Boedapest, het hele jaar door wel waarderen, ook op een rafelrandje in de stad!