Achter elke sterke man staat een toegewijde vrouw

Donderdag 3 april 2014 - In Hongarije is het overduidelijk wie er bij de politieke Fidesz partij de strenge, leidinggevende vader is. Maar in het beeld naar buiten toe ontbrak het nog een beetje aan de volkomen moeder, een moeder met de hoofdletter M. Mevrouw Mónika Keresztes Rónászékiné mocht in de campagnetijd voorafgaand aan de verkiezingen op 6 april deze mooie rol vervullen. Terwijl Vadertje Orbán met z'n maten de mannelijke kracht uitstraalt, schaart de Hongaarse familie zich van jong tot oud nu gezellig om Moedertje Mónika heen.

Moedertje Mónika is niet zomaar voor de sier ingegezet in deze campagne. Ze is loco-burgemeester van het Zevende District in Boedapest en ze zit voor de Fidesz in het parlement. Daar houdt ze zich bezig met, hoe kan het ook anders, het gezinsbeleid. Geen sex voor het huwelijk, dat er enkel is voor man en vrouw, en met porno op de televisie schijnt ze ook wat moeite te hebben. Op de kleinere affiches recht in de camera kijkend deed ze mij eerst wat denken aan een arts, een apotheekster of een ambitieuze advocate. Maar ze blijkt viool gestudeerd te hebben aan het Bartók Béla Conservatorium, is getrouwd met een tramingenieur én ze baarde zeven schatten van kinderen. Op de grote billboards is goed te zien dat ze stevig op de bres zal staan om het gezin als hoeksteen van de samenleving met verve te verdedigen.

Opvallend is dat ze zowel haar eigen familienaam als die van haar man gebruikt. Dat is een beetje dubbelop. Daarmee geeft ze zowel een verwijzing naar de oude waarden en normen -  de uitgang 'né - de vrouw van' achter de naam van haar echtgenoot - als met haar eigen familienaam 'Keresztes' een blik op de moderne tijd. Een vrouw mag dus een eigen identiteit hebben, die heeft een baan en is ook politiek betrokken, maar bovenal is ze echtgenote van een man. Waarmee ze dan samen zeven kinderen op de wereld zet. Haar eigen achternaam - Mónika had ook kunnen kiezen om enkel die van haar man met de uitgang né te gebruiken, dat zou logischer zijn geweest - heeft nog een dubbele bodem. Keresztes, ofwel Kruisvaarder, tja, hoe symbolisch allemaal. Het zou zonde zijn die naam niet ook te gebruiken, toch?

Leuker nog zijn de grote verkiezingsaffiches van de extreemrechtse Jobbik partij die je in Hongarije zag hangen. Ook hier weer een Hongaarse familie met meerdere generaties bij elkander. 'Mi, Jobbikusok - Wij zijn Jobbikers'. Als eerste zag ik natuurlijk die glanzend geile gebraden gans op tafel. 'Rijkdom, nooit meer armoe, altijd goed te eten, altijd gebraden gans, jááá, ik ga op jullie stemmen!' Verder kijkend zag ik pas hoeveel aartsconservatieve symbolen er in één tafereel zijn gepropt. Maar onderaan hebben ze er dan wel weer de slogan 'De toekomst valt niet tegen te houden!' bij gezet. In welke tijd leven die Jobbikers eigenlijk? Vormgeving, lettertype, kleurgebruik, al die glanzend witte tanden: de foute Duitse kitscherigheid straalt er gewoon van af. Jeetjemina beste Jobbikers, jullie willen helemaal geen toekomst. Jullie willen gewoon vet retro, terug naar vroeger, terug naar Groot-Hongarije toen alles nog duidelijk en overzichtelijk was, toen iedereen elke avond gebraden gans at tot die je letterlijk de strot uitkwam.