Stilstaan en vooruit kijken bij de 50e verjaardag van de Hongaarse opstand

Oud-staatssecretaris Dzsingisz Gábor sprak eerder op de dag, in een televisie-interview met Maartje van Weegen, uit dat de Revolutie van 1956 was geslaagd! Hij gaf er echter wel bij aan dat de Hongaren in 1956 slechts vier dagen van hun vrijheid hebben kunnen genieten en dat ze vervolgens tot 1989 hebben moeten wachten totdat het communistische juk definitief werd afgeworpen. De geschiedenis leert ons nu dat de opstand van 1956 het begin van het einde van het communisme in Hongarije is geweest. Ondanks dat Hongarije dus 33 jaar op zijn vrijheid heeft moeten wachten, moet je deze dag dus in ieder geval vieren!

Maar hoe kun je iets vieren als op diezelfde dag in Budapest betogingen tegen de zittende regering door de politie worden uiteengedreven met de wapenstok, traangas en rubberkogels? Hoe kun je iets vieren als de bevolking dagelijks wordt geconfronteerd met hogere belastingen en een steeds duurder wordend levensonderhoud?

Herdenken moeten we zeker! Diep respect past naar de mensen die in 1956 opkwamen voor hun idealen en voor hun land. Sommigen hebben hun land moeten verlaten, families en gezinnen werden uiteengereten en anderen hebben hun leven gegeven voor de vrijheid van hun land.

Toekomst voor Hongarije

Gelukkig wordt er op zakelijk en politiek niveau in Hongarije vrijwel uitsluitend naar de toekomst gekeken en naar de rol die het land zich wenst aan te meten in het steeds groter wordende Europa. Dat gaat Hongarije gelukkig steeds beter af. Door de toetreding van Roemenië en Bulgarije tot de Europese Unie, per 1 januari 2007, zal Hongarije niet meer de oostgrens van de Unie vormen. Hongarije komt steeds centraler in de Europese Unie te liggen en is er klaar voor om die rol te gaan vervullen!

Voor de bevolking is dat op een dag als vandaag soms moeilijk te begrijpen en hebben zij juist vandaag een ambivalent gevoel bij heden, verleden en toekomst. 

Herdenking Hongaarse Ambassade in Den Haag

Op uitnodiging van de Hongaarse Ambassadeur in Nederland, de heer Gábor Szentiványi, zijn de diplomatieke vertegenwoordigers in ons land, de Nederlandse politiek, maar ook betrokken Nederlanders en Hongaren, bijeen in het Haagse Escher museum. Temidden van de werken van de beroemde grafisch kunstenaar wordt herdacht, maar zeker ook gevierd. Onder het genot van een glaasje Hongaarse wijn wordt druk gepraat en er heerst een plezierige sfeer. Een echt Hongaarse sfeer van discussie, visie, wensen, mogelijkheden, overwegen, maar vooral een sfeer van vooruitkijken! Een sfeer ook dat we samen de toekomst van Hongarije maken en dat de Hongaren er niet alleen voorstaan! We zijn één.

Dat Hongarije er volledig bij hoort wordt aangetoond door de aanwezigheid van belangrijke gasten zoals de voorzitter van de Tweede Kamer, de heer F. Wijsglas, oud VVD minister Jozias van Aartsen, diverse kamerleden, vertegenwoordigingen van de verschillende ministeries, diplomatieke vertegenwoordigers en de ambassadeurs van circa 30 laden, waaronder die van Duitsland, Groot-Brittannië en Japan. Namens Koningin Beatrix was de heer mr. P.W. Waldeck, Grootmeester en Algemeen Secretaris van H.M. de Koningin aanwezig.

Alle gasten waren het over één ding eens: stilstaan bij 1956 is een absolute must, maar laten we vooral samen met en in het belang van Hongarije vooruitkijken.

 {moscomment}