Exclusieve reportage: Pápa Airbase, nieuwe Nederlanders in Hongarije voelen zich thuis

Donderdag 24 december 2009 - "Met dank aan de Hongaren!" Dat waren de welgemeende woorden van Majoor Pieter Vrieling tijdens het gesprek dat wij van Hongarije Vandaag eind november met hem hadden op Pápa Airbase in het noord-westen van Hongarije. We waren naar Pápa om te zien hoe het de tweeëntwintig Nederlanders en hun gezinnen daar vergaat. De meesten van hen kwamen in het vroege voorjaar van 2009 voor het internationale C-17 project naar Hongarije toe. Pieter Vrieling doelde er met deze woorden op dat de Hongaren hard meewerken en alles inzetten om Pápa Airbase tot een succes en het de nieuwe bewoners naar de zin te maken. Want wat goed is voor de basis, is ook goed voor Pápa. En die spirit voel je overal.

Ook Sergeant-Majoor Rico Peeters is te spreken over het werken met Hongaarse collega's en met de bewoners en bedrijven in Pápa. Hij heeft dagelijks met hen te maken als coördinator voor alles wat maar geregeld moet worden wat betreft werk, onderhoud, huisvesting, artsenbezoek, vervoer en dergelijke en is daarmee de spil van de Nederlandse ploeg. Hij heeft ons bezoek ook goed voorbereid, het dagprogramma is strak gepland. Maar omdat we zoveel verschillende mensen te spreken en voor ons veel onbekende zaken te zien krijgen, verloopt de dag als een afwisselende, intensieve maar ook zeer vrolijke studiedag.

De basis
Rico legt uit dat het C-17 project is voortgekomen uit de wens van een aantal NAVO en niet-NAVO landen om het gebrek aan luchttransportcapaciteit internationaal gezamenlijk op te vangen. Er doen in totaal twaalf landen mee aan dit dertig jaar durende project, waarvan de Verenigde Staten, Noorwegen, Zweden en Nederland de vier grootste groepen vormen. Als Senior National Representative (SNR) geeft vlieger Pieter Vrieling leiding aan de Nederlandse ploeg. Hij vertelt dat vanuit het centraal gelegen Pápa voornamelijk vracht naar oorlogsgebieden wordt gebracht, maar soms ook personen. Hongarije is met dit project voor het eerst gastland en de vliegende start die het C-17 project begin 2009 maakte, zorgt ervoor dat er nog wel wat uitdagingen voor de boeg liggen. Zo leidden de slechte toevoerwegen naar Pápa soms tot problemen voor het vrachtvervoer. En de internationale regelgeving, bijvoorbeeld als het gaat om vervoer van gevaarlijke stoffen over de weg door Duitsland heen, werkt soms vertragend. Toch is er volgens Pieter Vrieling het afgelopen jaar heel veel gebeurd. Het leuke aan het C-17 project is juist dat het een pioniersproject is. Ook zaken zoals onderwijs en andere zorgen van meer dagelijkse en huiselijke aard vragen om verbetering. Tussen de oproep en het daadwerkelijk vertrek naar Hongarije lag slechts een korte voorbereidingstijd. Maar, en dat merken we bij iedereen met wie we spreken, de inzet is groot, men is optimistisch en geniet ervan om in Hongarije te wonen en te werken. Voor velen van hen is het werken in Pápa prettig en voelt Hongarije, al is het anders, toch vertrouwd aan.

Vliegend paleis
Geen excursie zonder hoogtepunt, we mogen een van drie gigantische vliegtuigen van binnen bekijken!. Flying Crew Chief Jan-Eric Wijnia neemt ons mee naar waar het in Pápa allemaal om draait, de C-17 Globemaster III. Trots laat hij zien hoe dit enorme vrachtvliegtuig van binnen functioneert. Over elk knopje, schroefje en boutje is nagedacht. Alles in het vliegtuig is er opgericht zo efficient mogelijk te kunnen laden, lossen en vervoeren. Jan-Eric is er verantwoordelijk voor dat de techniek tot in de puntjes is verzorgd en hij kent dan ook elk hoekje in het vliegende paleis. Je realiseert je pas echt hoe groot het vliegtuig is als je met een trapje vlakbij de cockpit naar boven klimt. Door een luik in het dak met je hoofd in de wind heb je uitzicht over het hele vliegtuig tot aan de staart. Zo nietig voel je je maar weinig in je leven. En als je daarna nog met Pieter Vrieling de cockpit in mag en zijn verhalen hoort over hoe mooi het is om te vliegen met deze C-17 en zijn vrolijke ogen ziet bij elk onderdeel waarover hij wat kan vertellen, dan wil je nooit meer naar de grond! Het was dat het niet mocht, anders hadden we vast even meegevlogen.

Taart over het hek
Tijdens de lunch met frietjes, Rico is erg blij dat er sinds een tijdje een extra menukaart is, de warme hap van de Hongaren vindt hij wat minder, zit ook Adjudant Onderofficier Ed Strohmaier aan tafel. Ed is binnen het Internationale team verantwoordelijk voor alle inlichtingen. Hij verzorgt de dagelijkse briefings en volgt de ontwikkelingen in de gebieden waarnaar gevlogen wordt op de voet. Samen met zijn vrouw Hanneke is hij als een van de eersten van de ploeg naar Hongarije gekomen en het bevalt hen uitstekend. Ze genieten van het buiten wonen, van de rust, de ruimte en het contact met de Hongaren. Ondanks dat ze nog maar weinig Hongaars spreken hebben ze toch gesprekken met de buren, wordt er taart uitgewisseld over het hek en gaat Ed mee met de dorpsbewoners om te jagen. Net als veel van zijn collega's voelt hij zich rijk met alles wat er om hen heen te ontdekken is.

Thuis in Pápa
Na een rondleiding in de auto over de basis, zo groot is het terrein, treffen we Sergeant 1ste klas Aart Langendoen van de logistieke dienst. Na een uitzending naar Irak en vijf maanden Afghanistan is hij naar Pápa gekomen. Aart vindt zijn plaatsing in Pápa interessant en vol uitdagingen. Van hulpmotoren tot schroeven, het leveren van onderdelen aan zijn ‘klanten' , bestellingen doen, dat is wat hij allemaal regelt. Ook al betekent een uitzending dat je moet inleveren op je sociale netwerk, Aart voelt zich thuis in Pápa en hij beseft zich hoe fijn het is om, bij wijze van spreken, zomaar de poort in en uit te kunnen lopen. Dat was wel even anders in Afghanistan. Hier op de basis heeft hij zelfs de mogelijkheid een studie HBO logistiek en economie te volgen, daar kwam hij eerder niet aan toe. Zijn vriendin bleef in Nederland, regelmatig vliegt hij dus op en neer en soms komt zij naar Hongarije.
Dat geldt niet voor Jenny Wijnia, de vrouw van Jan-Eric, die bleef niet thuis in Nederland. Met Kerst gaan ze ook niet terug naar hun geliefde Friesland, maar blijven ze lekker in Hongarije. Jenny heeft haar draai helemaal gevonden in Pápa. Daar waar de overgang naar Hongarije voor veel partners die in Nederland werkten vrij groot was, was Jenny juist onmiddellijk enthousiast om naar het buitenland te kunnen. Ze geeft nu paardrijles op een Hongaarse manège waar ook haar dochter Silke paard rijdt en ze draait volop mee in de sociale netwerken rondom de internationale basis. Net als Jenny zegt ook Kristianna, de vrouw van Rico, hoe prettig ze het onderlinge contact tussen de verschillende nationaliteiten vindt. En hoewel het contact met Hongaren wat moeizamer verloopt vanwege de taal, is ze zeer te spreken over hoe open, vriendelijk en behulpzaam ze zijn. Elk land op de basis organiseert ook van alles en iedereen is welkom bij elkaar. Dat wordt door velen beaamt, dat het prettig voelt in Pápa. Met de Hongaren samen, maar ook met al die andere nationaliteiten die daar samen wonen en werken. Een flinke groep pioniers bij elkaar, dat geeft saamhorigheid en energie. Die positieve instelling was voor ons overal op de basis en bij de mensen thuis voelbaar. En nu weten we hier beneden op Hongaarse bodem tenminste ook wie daar hoog boven onze hoofden vliegen en kennen we een aantal van hun verhalen over hun werk en hun leven. Al het goeds daar in Pápa en van harte welkom in Hongarije!

Majoor Pieter Vrieling	Sergeant-Majoor Rico Peeters
Links: Flying Crew Chief Jan-Eric Wijnia