Schrijnend stil en indrukwekkend
Donderdag 26 juni 2014 - Op het Szabadság tér in Boedapest verrijst een nieuw monument dat zowel in Hongarije als in het buitenland veel weerstand oproept. Dit monument ter herdenking van de inval van de Duitsers in 1944 is niet alleen bij Joodse, maar ook bij vele andere organisaties en burgers een doorn in het oog. Het zou de onschuld van de Hongaren propageren, de Hongaren waren slechts slachtoffer van de nazi's en de omstreden rol van Hongarije met betrekking tot de de holocaust wordt niet erkend. Monumenten oprichten om een revolutie, het einde van een oorlog, een herwonnen vrijheid en slachtoffers te herdenken, dat doen ze overal ter wereld. Maar de inval van een vijand zo overdreven groots in steen en brons neerzetten en daarmee je eigen twijfelachtige dubbelrol ontkennen? De huidige Hongaarse regering ziet het allemaal een beetje anders. Terwijl het monument nog steeds in opbouw is, is op de stoep ervoor een ander 'levend' monument onstaan. Al vele keren is er gedemonstreerd en waren er acties om de bouw te verstoren. De hekken om de bouwplaats heen werden behangen met uitingen van protest. Er kwam poltiebewaking en de hekken zijn leeg.
Op de stoep iets voor het bouwterrein liggen al die uitingen nu, samen met honderden steentjes zoals gebruikelijk op Joodse begraafplaatsen, en er komen steeds meer bij. Elke dag, elk uur, elke minuut komen mensen kijken naar deze uiting van protest. 'Dit is onze echte geschiedenis, en niet die nu door de regering herschreven wordt.' Langsrijdende auto's blazen er uitlaatgassen overheen, uitgelaten blij schreeuwende kinderen spelen er op warme zomeravonden nietsvermoedend tussen de bedriegertjes. Maar op de grond wordt het verhaal verteld, en toch is het er schrijnend stil.
 |
 |
|
 |
 |
|
 |
 |
|
 |
 |
 |